آیا میدانید؛ماهواره همانند شکارچیان قطب شمال عمل میکند!

شهادت

شهادت عالی ترین و والا ترین کرامتی است که نصیب بندگان خالص خداوند می شود . شهادت پایان بخشیدن به حیات طبیعی و مادّی برای دفاع از ارزش های والای انسانی و شکافتن قفس کالبد مادّی و حرکت به مقام بلند شهودی است . آدمی از رهگذر شهادت ، رتبه ای والا و مقامی بسیار شایسته پیدا کرده و مورد نوازش و رحمت بی منتهای الهی قرار خواهد گرفت . شهادت نشانه ی کرامت ،   بزرگواری ، مجد و شرف آدمی و منشأ سرافرازی انسان در دنیا و آخرت است . شهادت دریچه ی وصال محبوب و نزدیک ترین راه برای ملاقات با خداوند بزرگ است . از این رو شهادت بزرگ ترین آرمان و آرزوی اولیای الهی و اصحاب خاصّ آنان بوده است که در مواقع مختلف در قالب دعا و نیایش از خداوند ، توفیق شهادت را خواستار شده اند .

شهادت نه تنها برای کسانی که توفیق آن را می یابند رستگاری بزرگ محسوب می شود ، بلکه در  بُعد اجتماعی آن باعث حفظ و بقای موجودیت نظام اسلامی و ارزش های دینی می شود . با گسترش فرهنگ شهادت و روحیه ی شهادت طلبی در جامعه و ترویج آن در بین عامه ی مردم به خصوص نسل جوان می توان به نتایج بزرگی در تثبیت و تقویت پایه های دینی و مبانی اعتقادی و اسلامی رسید
ار سوی دیگر ، اگر فداکاری و ایثار گری شهدا نبود ، اسلام زنده نمی ماند و امنیت و سلامت جامعه به خطر می افتاد . بنابراین برهمه واجب است از آرمان و خون شهدا پاسداری کرده و یاد و نام آنان را همواره در خاطره ها زنده نگه دارند .

بزرگداشت شهید مدافع حرم «مهدی عزیزی»

بزرگداشت شهید مدافع حرم «مهدی عزیزی»

بزرگداشت دومین سالروز شهادت شهید مدافع حرم «مهدی عزیزی» روز پنجشنبه ۱۵ مرداد ماه در گلزار شهدای بهشت زهرا(س) برگزار می‌شود.

به گزرش شهدای ایران؛ بزرگداشت دومین سالروز شهادت شهید مدافع حرم «مهدی عزیزی» روز پنجشنبه 15 مرداد ماه در گلزار شهدای بهشت زهرا(س) برگزار می‌شود.

این مراسم با سخنرانی سعید قاسمی و مداحی مداحان اهل بیت(ع) در قطعه 26 گلزار شهدا با حضور خانواده معظم شهدا، جانبازان و ایثارگران صورت می‌گیرد. پس از مراسم مزار این شهید بزرگوار با حضور خانواده‌ شهید غبارروبی، عطرافشانی و گلباران می‌شود.

شهید «مهدی عزیزی» متولد اول مهرماه سال 61، یازدهم مردادماه سال 92 در دفاع از حرم حضرت زینب(س) و مقابله با نیروهای تروریست تکفیری در سوریه به شهادت رسید. او بعد از اخذ دیپلم در دانشگاه افسری شرکت کرد و قبول شد. در زمان شهادت نیز دانشجوی علوم سیاسی بود. به گفته مادرش ولایتمدار و عاشق امام‌خامنه‌ای بود. همیشه گوش به فرمان  رهبر بود.

مادر شهید مهدی عزیزی در گفت‌وگویی دلیل شهادت و عاقبت بخیری فرزند شهیدش را رزق حلال ذکر کرده است که همسرش روی آن تأکید بسیار داشته. او می‌گوید: مهدی تحولات زیادی در زندگی ما ایجاد کرد و برکت خانه ما بود. گذشته را که مرور می‌کنم از همان زمان بارداری تا شهادتش متوجه روحیات خاص مهدی بودم. دخترم همیشه سر به سرم می گذاشت و می گفت مامان آذری‌ها پسردوست هستند. به خاطر آن است که مهدی را انقدر دوست داری؟ من نمی‌دانستم چه پاسخی باید بدهم. هیچگاه نتوانستم مهدی را یک دل سیر نگاه کنم.

بسیجی باید صبر کند ، پاک کند و بماند ( قسمت دوم )

صدای بسیجی، لهجه ابوذری خود را نباید از دست دهد اما این صدا، هر چه آسمانی‌تر، پذیرفتنی‌تر؛ زیرا ابوذر نه یک گرسنه شورشی بلکه یک موحد اخلاقی بود که فریادی اگر می‌زد، به‌قصد قربت بود و لا غیر و فریاد ابوذر، محصول نماز ابوذر بود نه کینه ابوذر.

و بسیجی نیز اگر فریاد می‌زند (که تکلیف دارد بزند) باید این فریاد، بوی عطر گل محمدی بدهد، نه بوی عفونت کینه‌های مادی و خواسته‌های مادی‌تر؛ و هرکسی بخواهد بسیجی خنثی و تماشاچی و سرباز صفر، بار بیاید و نسبت به‌خوبی و بدی، بی‌تفاوت و ساکت ماند، درواقع مرگ بسیج را خواسته است. شور موضع‌گیری (نه عقده‌های بند بازانه و گروهکی) باید در دل بسیجی، بیدار بماند و درست هدایت شود و تا این نیروی اجتماعی برتر که به اذن الله، در زیر آتش تانک‌ها و خمپاره 120، ایجاد شد، نه خاموش شود نه هدر رود و نه منحرف شود.

به بسیجی، درجه می‌دهند، بدهند، ابتکار خوبی است؛ اما هیهات که این درجات اعتباری جای درجات حقیقی را بگیرد. درجه شما، همان نماز شب‌ها و حنابندان و سجده‌های طولانی شما بود. درجه شما، همان اقدام‌های داوطلبانه و ابتکاری شما در راهکار عملیات بود، درجه شما، همان ابتهاجی بود که موقع درگیری با دشمنان خدا و رسول (ص) به شما دست می‌داد. همان بوسه‌ای بود که آقای ما و شما، به بازوانتان می‌زد، همان زخم‌ها که از آن خون می‌رفت و انرژی ازدست‌رفته‌اش را با ذکر، جبران می‌کردید، همان لبخندهای معنی‌دار که با دست و پای قطع‌شده، پشت خاک‌ریز در حال سقوط می‌زدید، درجات شما پس‌ازاین است. بگذارید این چند روز دیگر نیز بگذرد.

ای محارم فاطمه زهرا (س)، درجه خود را از پیامبر کریم‌النفس خدای و از آقای شهیدان تاریخ خواهید گرفت؛ اما تا آن صبح مقدس بدمد، شما پاک بمانید. این چند سال دیگر که تا پایان دوران امتحان من و شما مانده است، صبر کنید و پاک‌کنید و پاک بمانید. به همان پاکیزگی شب‌های حمله، طیب‌وطاهر بمانید.

برادران، نان عشقتان را مخورید. گرسنگی بخورید اما نان عشقتان را مخورید، محروم بمانید، درد بکشید رنج ببرید اما نان عشقتان را مخورید.

آن دردهای مقدس که در بدن دارید، آن پاره‌آهن‌ها و ترکش‌ها که در عضلاتتان، مقیم شده است، آن ایده‌های الهی که در سینه داشتید، آن اشک‌های شور محبت که نمکش از بهشت می‌رسید، آن رکوع‌های یک‌ساعته که کبوتران را به هوس می‌انداخت تا بر پشتتان لانه بسازند، آن ایثارهای شبانه که احساس مالکیت را در شما زایل کرده بود، آن‌ها را پاس بدارید که در تمام این عالم، اگر چیزی و به زندگی کردن می‌ارزد، همان‌هاست. باقی هر چه هست، فساد است و آلودگی.

آری، پاکیزه بمانید. گوهر گمنامی را از دست مگذارید، بی‌نام بمانید ولی نان عشقتان را نخورید؛ چه ... دنیا نمی‌ماند و ذات میرا با ذات مانا فرق دارد.

پایان

دلنوشته های شما و تقدیم به روح بلند شهدا

بیاییم  فرصت را غنیمت  شماریمو  برایشان بنویسیم . شاید نوشته های شما مرحمی باشد بر دل رنجور خانواده هایی که بعد از 30 سال به جای گل دسته هایشان باید این استخوان های دست بسته را تحویل بگیرند. از آرزوهایتان بنویسید و از بغض هایتان و آن را تقدیم کنید به روح بلند شهدا...  ( 175 شهید غواص )