در زلال آفتاب نگاه خداوند، قنوت عشق را عاشقانه به زمزمه می نشینیم

سلام بر عرفه که جانمان را به رایحه و خنکای نسیم نوازش می دهد

عرفه آمد و من باز مصفا نشدم

حاجی معتکف یوسف زهرا نشدم

همه گشتند سفید و دل من هست سیاه

باز هم شکر که پیش همه رسوا نشدم

خدایا! آن‌گاه که جان ها و اندیشه ها از نسیم فرح‌بخش نام و یادت سرشار است، بگذار در برکه عرفه، خود را از زنگار غفلت و معصیت شست‌وشو دهیم . . .

التماس دعای فرج